Η εξάπλωση της HIV λοίμωξης στους ενδοφλέβιους χρήστες ευνοείται από τις άσχημες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, την πορνεία, την αύξηση των σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων, τη σεξουαλική επαφή χωρίς προφύλαξη και την κοινή χρήση μολυσμένων βελονών και συρίγγων. Η αντιμετώπιση της HIV λοίμωξης σε αυτή την κατηγορία των ασθενών λόγω των πολλαπλών ιατρικών, κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων παρουσιάζει ιδιαίτερες δυσκολίες.
Η εφαρμογή, πριν από 15 χρόνια, της ισχυρής συνδυαστικής αντιρετροϊκής θεραπείας (HAART) απετέλεσε ένα θρίαμβο της σύγχρονης θεραπευτικής και οδήγησε σε σημαντική βελτίωση της ποιότητας ζωής και σε μεγάλη αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης, που πλέον υπολογίζεται παρόμοιο με του υπόλοιπου πληθυσμού. Πρέπει όμως να τονιστεί ότι η εκρίζωση της νόσου δεν έχει ακόμη επιτευχθεί, παρότι πρόσφατα η περίπτωση ενός πάσχοντος από λευχαιμία και HIV λοίμωξη ασθενούς, που υπεβλήθη σε μεταμόσχευση, απέδειξε ότι αυτή είναι μελλοντικά δυνατή.
Εντός του 2012 αναμένεται να κυκλοφορήσουν δύο νέα αντιρετροϊκά φάρμακα στο πλαίσιο των ήδη γνωστών κατηγοριών: η ριλπιβιρίνη, ένας 2ης γενεάς μη νουκλεοσιδικός αναστολέας και ένας σταθερός συνδυασμός τεσσάρων αντιρετροϊκών φαρμάκων σε ένα δισκίο («Quad», συνδυασμός elvitegravir, cobicistat και Truvada).
Οι προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός αποτελεσματικού εμβολίου για την οριστική θεραπεία της HIV λοίμωξης δεν έχουν ακόμα καρποφορήσει. Όμως, πρόσφατες πρόοδοι στον τομέα αυτό απέδειξαν για πρώτη φορά ότι η παρασκευή ενός αποτελεσματικού προφυλακτικού εμβολίου είναι επιστημονικά δυνατή και παρέχουν σοβαρή ελπίδα για το μέλλον. Μέχρι τότε η σωστή και συνεχής ενημέρωση, η λήψη προφυλακτικών μέτρων και η έγκαιρη θεραπεία αποτελούν τα αποτελεσματικότερα μέτρα ελέγχου της εξάπλωσης της νόσου.
ΠΗΓΗ