Το δωμάτιο του μικρού Εμμανουήλ ξεχειλίζει από παιχνίδια. Οι γονείς του φροντίζουν γι αυτό. Είναι ο τρόπος που έχουν βρει να τον παρηγορούν που συχνά μένει μόνος του, χωρίς παρέα. Το σπίτι τους είναι ψηλά στο χωριό κι όταν χιονίζει, ο δρόμος κλείνει. Αυτό συμβαίνει και τώρα. Είναι Χριστούγεννα κι ο Εμμανουήλ μόνος του σκέφτεται τους φίλους του που διασκεδάζουν στο πάρτυ του Πέτρου. Μελαγχολεί. Τα παιχνίδια του τα έχει βαρεθεί. Ωστόσο υπάρχει κάτι που περιμένει με μεγάλη χαρά κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Κι αυτό φυσικά είναι το δώρο του Άγιου Βασίλη. Κάθε παραμονή Πρωτοχρονιάς προσπαθεί να μείνει ξύπνιος, να δει τον Άγιο Βασίλη. Μα τον παίρνει ο ύπνος και ξυπνά την άλλη μέρα για να βρει το δώρο του να τον περιμένει κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο....
Σήμερα όμως έγινε κάτι που τα άλλαξε όλα. Ο μικρός άκουσε τους γονείς του να συζητούνε τι δώρο θα του πάρουν για την Πρωτοχρονιά. Ώστε έτσι; Όλα ήταν ένα ψέμα; Δεν υπάρχει Άγιος Βασίλης; Ε, τότε οι γονείς του ήταν ψεύτες. Βγαίνει στον κήπο και κάθεται στην αγαπημένη του γωνιά λυπημένος. Ώσπου εμφανίζεται μπροστά του ένας ηλικιωμένος κύριος πολύ ξεχωριστός. Του μιλάει για τον πραγματικό Άγιο Βασίλειο από την Καισαρεία και για ένα ιδιαίτερο δώρο που κάνει αυτός, ο πραγματικός Άγιος, όταν τα παιδιά ακολουθούν το παράδειγμά του και δίνουν αγάπη. Το δώρο είναι λευκά χρυσάνθεμα. Δε θέλει και πολύ ένα παιδί για να μπει στη διαδικασία να κερδίσει το βραβείο, ακόμη κι αν είναι λουλούδια! Κι ο Εμμανουήλ θα αγωνιστεί για τα χρυσάνθεμα. Νομίζει ότι η νίκη θα είναι εύκολη αλλά γελιέται. Δεν αρκεί να ξεφορτωθείς τα παλιά σου παιχνίδια δίνοντάς τα σε φτωχά παιδιά για να ξεμπερδεύεις με την αγάπη! Αναζητώντας το αληθινό νόημα της αγάπης, ο Εμμανουήλ θα εξελιχθεί, θα μεγαλώσει, θα ωριμάσει. Ο παιδικός εγωισμός υποχωρεί για να καλλιεργηθεί η γενναιοδωρία του νεαρού άνδρα.
Ένα όμορφο παραμύθι στην ατμόσφαιρα των παιδικών μας χρόνων. Χιόνια στο χωριό, σπίτια με τζάκι, καμινάδες, χιονάνθρωποι, κόκκινα αυτοκινητάκια και όχι Playstation στο σάκο του Άγιου Βασίλη κι ένα φτωχό παιδί που γίνεται ο καταλύτης της αλλαγής του ήρωα. Ένα βιβλίο που διαβάζεται σε αναπαυτική πολυθρόνα, δίπλα στο τζάκι, ιδανικά, με τη μυρωδιά από τα μελομακάρονα και τους κουραμπιέδες να γαργαλάνε τη μύτη και οπωσδήποτε κλειστή την τηλεόραση. Οι ζωγραφιές, έγχρωμες και ασπρόμαυρες, αποπνέουν ζεστασιά. Καθαρό σχέδιο και περιγράμματα, ηρεμία στο πρόσωπο των γονιών, χαμογελαστά παιδικά πρόσωπα και ζεστές αγκαλιές. Όπως ακριβώς θα θέλαμε να είναι αυτά τα Χριστούγεννα. Μια ευκαιρία να θυμηθούμε τις βασικές αξίες της ζωής.
Ο Βασίλης Κουτσιαρής είναι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Πατρών και εργάζεται ως δάσκαλος στη δημόσια εκπαίδευσης. Είναι συντονιστής της Παιδικής Λέσχης Ανάγνωσης της Κω και ασχολείται ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική. Είναι μέλος του SCBWI-Greece (Society of Children’s Book Writers and Illustrators). To Χρυσάνθεμα στο χιόνι είναι το δεύτερο βιβλίου του.
Ο Χρήστος Δήμος ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με την τέχνη του κινούμενου σχεδίου και στη συνέχεια με την εικονογράφηση παιδικών βιβλίων. Έχει εικονογραφήσει 90 βιβλία λογοτεχνίας και το βιβλίο της Γλώσσας της Γ’ δημοτικού «Τα απίθανα μολύβια». Το 2005 εξέδωσε το πρώτο βιβλίο που έγραψε και εικονογράφησε, Ο Ντομάτας πατατιάς. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και του Αισώπου.