Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζουμε για την υπνοβασία στα παιδιά είναι ότι αποτελεί φυσιολογικό φαινόμενο, περισσότερο συχνό σε αγόρια προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας, παρά σε κορίτσια και με γενετική προδιάθεση.
Τα επεισόδια που μπορεί να εμφανίσει ένα παιδί μπορεί άλλοτε να είναι αραιά και άλλοτε συχνότερα. Η υπνοβασία συμβαίνει στον βαθύ ύπνο και η εικόνα του παιδιού είναι με ανοιχτά μάτια χωρίς καμία έκφραση στο πρόσωπο και μπορεί ακόμα και να απαντήσει σε ερωτήσεις των γονέων, ασυνάρτητα και χωρίς να θυμάται τίποτα από τα παραπάνω την επόμενη ημέρα. Παραμένει κοιμισμένο, παρότι η εικόνα αυτή αρχικά μας μπερδεύει, ενώ σε σύντομο χρόνο «πέφτει» πάλι στον βαθύ ύπνο.
Στην υπνοβασία υπάρχει ο κίνδυνος το παιδί να σηκωθεί από το κρεβάτι του και να τραυματιστεί, γι’αυτό κρίνεται αναγκαίο, οι γονείς μόλις αντιληφθούν ότι αυτό συμβαίνει να προφυλάξουν το παιδί από τα σημεία του σπιτιού που είναι επικίνδυνα. Να κρατούν κλειδωμένες πόρτες και παράθυρα και να παρακολουθούν τις κινήσεις του παιδιού, χωρίς φωνές, πανικό και απότομες κινήσεις που θα το ξυπνήσουν βίαια. Αυτό μπορεί να …….
Πέρα από τις γενετικές αναφορές της υπνοβασίας, η ψυχική κατάσταση στην οποία βρίσκεται το παιδί, την συγκεκριμένη περίοδο, παίζει καθοριστικό ρόλο. Το άγχος του παιδιού και η κούραση του, είναι οι δύο πιο σημαντικοί παράγοντες επιδείνωσης του φαινομένου.
Αυτό που μπορεί να βοηθήσει και σ’ αυτό το φαινόμενο, όπως και σε κάθε τι που μας προβληματίζει με το παιδί μας, είναι να παρατηρήσουμε τα επεισόδια ως προς την συχνότητα, την διάρκεια και την ώρα στην οποία συμβαίνουν και να παρέμβουμε όταν έχουμε την πλήρη εικόνα. Όταν δηλαδή έχουμε προσδιορίσει περίπου το χρονικό σημείο, στην διάρκεια της νύχτας, τότε πριν αυτό συμβεί, ξυπνάμε το παιδί έτσι ώστε να ανακόψουμε την διαδικασία του ύπνου του, στο σημείο που μας αφορά. Αυτό αναμένεται να λειτουργήσει ακυρωτικά στο επεισόδιο, απ’ την στιγμή που ανατρέπουμε όλο τον κύκλο του ύπνου.
Τα επεισόδια παιδικής υπνοβασίας, συνήθως αραιώνουν και σταματούν καθώς το παιδί μεγαλώνει. Αν για τους οποιουσδήποτε λόγους εξακολουθεί το θέμα να μας προβληματίζει, καλό θα είναι να απευθυνθούμε σε παιδοψυχολόγο που θα μελετήσει την περίπτωσή μας ξεχωριστά και θα μας κατευθύνει σε πρακτικές περισσότερο αποτελεσματικές!
Η ψυχραιμία, η γνώση και η πρόληψη σε κάθε περίπτωση, θα δώσουν τη λύση!
ΠΗΓΗ