Πώς θα ήταν άραγε αν ο άνθρωπος μπορούσε να ταξιδέψει στο διάστημα χωρίς τη χρήση πυραύλων; Η ιδέα ενός «διαστημικού ανελκυστήρα» είναι αρκετά παλιά και έχει απασχολήσει τους λάτρεις της επιστημονικής φαντασίας. Μάλιστα κάτι αντίστοιχο έχει περιγράψει ο κορυφαίος συγγραφέας Άρθουρ Κλαρκ. Κι όμως, μια ιαπωνική κατασκευαστική εταιρεία μελετά το ενδεχόμενο να κατασκευάσει μέχρι το 2050 ένα «γυάλινο ασανσέρ» με σκοπό να μεταφέρει ανθρώπους στο διάστημα…
Τον ανελκυστήρα σχεδιάζει η Obayashi, μια από τις πιο δυναμικές εταιρείες του κλάδου στην Ιαπωνία. Πιο συγκεκριμένα, το σχέδιο αφορά τη δημιουργία ενός ανελκυστήρα του διαστήματος, εκτείνοντας ένα φρεάτιο από νανοσωλήνες άνθρακα, μιας δομής είκοσι φορές πιο ανθεκτική από το ατσάλι. Η «βάση» του ασανσέρ σχεδιάζεται σε μια πλατφόρμα στα ανοικτά του Ισημερινού στον Ειρηνικό Ωκεανό και ο θάλαμος θα κινείται χάρη σ' αυτό το γιγάντιο καλώδιο που θα έχει μήκος 96.000 χιλιόμετρα, το ένα τέταρτο της απόστασης από τη Γη στη Σελήνη.
Ο ανελκυστήρας θα μπορεί να φιλοξενήσει ως 30 άτομα και θα ανεβαίνει με ταχύτητα 200 χλμ/ώρα, φτάνοντας έπειτα από ταξίδι μιας εβδομάδας, σ' ένα σταθμό ο οποίος θα βρίσκεται σε ύψος 37 χιλιάδων χιλιομέτρων Τα στελέχη της εταιρείας ομολογούν πως το ταξίδι θα είναι μια ιδιαίτερα βαρετή διαδικασία για τους επιβάτες και γι' αυτό και προσπαθούν να βρουν τρόπους να κάνουν την «ανάβαση» πιο ευχάριστη.
Η εταιρεία εκτιμά ότι αν η κατασκευή του ανελκυστήρα ξεκινήσει σύντομα και συνεχιστεί απρόσκοπτα θα είναι έτοιμος να δεχτεί επιβάτες το 2050. Το κόστος του υπολογίζεται ότι θα αγγίξει τα 7 δισ. ευρώ. Παρόλα αυτά, ως αυτή τη στιγμή η Obayashi δεν έχει κατά νου κανέναν εν δυνάμει επενδυτή που θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει το διαστημικό ασανσέρ.
Η Obayashi ολοκληρώνει αυτή τη στιγμή το Tokyo Sky Tree, το ψηλότερο κτήριο της Ιαπωνίας με ύψος 634 μέτρα. Στο παρελθόν έχει συμμετάσχει επίσης στην κατασκευή του μετρό του Ντουμπάι και του Stadium Australia που χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.
Τον ανελκυστήρα σχεδιάζει η Obayashi, μια από τις πιο δυναμικές εταιρείες του κλάδου στην Ιαπωνία. Πιο συγκεκριμένα, το σχέδιο αφορά τη δημιουργία ενός ανελκυστήρα του διαστήματος, εκτείνοντας ένα φρεάτιο από νανοσωλήνες άνθρακα, μιας δομής είκοσι φορές πιο ανθεκτική από το ατσάλι. Η «βάση» του ασανσέρ σχεδιάζεται σε μια πλατφόρμα στα ανοικτά του Ισημερινού στον Ειρηνικό Ωκεανό και ο θάλαμος θα κινείται χάρη σ' αυτό το γιγάντιο καλώδιο που θα έχει μήκος 96.000 χιλιόμετρα, το ένα τέταρτο της απόστασης από τη Γη στη Σελήνη.
Ο ανελκυστήρας θα μπορεί να φιλοξενήσει ως 30 άτομα και θα ανεβαίνει με ταχύτητα 200 χλμ/ώρα, φτάνοντας έπειτα από ταξίδι μιας εβδομάδας, σ' ένα σταθμό ο οποίος θα βρίσκεται σε ύψος 37 χιλιάδων χιλιομέτρων Τα στελέχη της εταιρείας ομολογούν πως το ταξίδι θα είναι μια ιδιαίτερα βαρετή διαδικασία για τους επιβάτες και γι' αυτό και προσπαθούν να βρουν τρόπους να κάνουν την «ανάβαση» πιο ευχάριστη.
Η εταιρεία εκτιμά ότι αν η κατασκευή του ανελκυστήρα ξεκινήσει σύντομα και συνεχιστεί απρόσκοπτα θα είναι έτοιμος να δεχτεί επιβάτες το 2050. Το κόστος του υπολογίζεται ότι θα αγγίξει τα 7 δισ. ευρώ. Παρόλα αυτά, ως αυτή τη στιγμή η Obayashi δεν έχει κατά νου κανέναν εν δυνάμει επενδυτή που θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει το διαστημικό ασανσέρ.
Η Obayashi ολοκληρώνει αυτή τη στιγμή το Tokyo Sky Tree, το ψηλότερο κτήριο της Ιαπωνίας με ύψος 634 μέτρα. Στο παρελθόν έχει συμμετάσχει επίσης στην κατασκευή του μετρό του Ντουμπάι και του Stadium Australia που χρησιμοποιήθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Σίδνεϊ.
via