Η εφηβική ψυχή ξεχειλίζει συναισθήματα. Η αγάπη, το μίσος, ο φόβος, η ονειροπόληση, ο ενθουσιασμός, η μελαγχολία, ο θυμός, η φιλία, η υπερευαισθησία και η νευρικότητα, διαδέχονται το ένα το άλλο, ενώ η ιδανικότερη έκφανση της εφηβικής ζωής είναι ο έρωτας.
Ο εφηβικός ερωτισμός αφυπνίζεται και, ντυμένος πάντα με την υπερβολή της ηλικίας, αποτελεί το ασφαλέστερο καταφύγιο για τον έφηβο. Μέσα από τις ορμονικές και σωματικές αλλαγές αυτής της περιόδου, το παιδί βιώνει μια αυξημένη ψυχολογική ευαισθησία, σωματική αισθητικότητα αλλά και σεξουαλική «ενεργοποίηση». Κι έτσι ζητά να εκφραστεί συναισθηματικά μέσα από την ερωτική επαφή και φαντασιωσικά μέσα από τον αυτοερωτισμό του. Οι πρώτες του ερωτικές προσεγγίσεις, δε, είναι συχνά αδέξιες, καθώς ο έφηβος άνδρας μπορεί να είναι επιθετικός ή υπερβολικά ιπποτικός, να αναζητά κατευθείαν τη σεξουαλική εμπειρία ή αντίθετα, να αφήνει το ρομαντισμό του να τον φρενάρει. Από την άλλη, η έφηβη γυναίκα ενώ αρχικά δείχνει ενδιαφέρον για τα αγόρια της ηλικίας της, στη συνέχεια στρέφεται σε μεγαλύτερα, τα οποία στα μάτια της μοιάζουν πιο ώριμα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το παιδί που στην εφηβεία του βιώνει την ερωτική έλξη και την εξιδανίκευση του ερωτικού του προτύπου, βρίσκει σε αυτές μία διέξοδο στην τρικυμία της ηλικίας του και ζει τα αισθήματα αυτά πιο έντονα από ποτέ.
Η κυκλοθυμία, όμως, που κυριαρχεί σ’ αυτή την περίοδο της ζωής του, κάνει συχνά την εμφάνισή της κι εκφράζεται έντονα μέσω της εφηβικής ερωτικής απογοήτευσης που βιώνεται οδυνηρά, ειδικά από τη στιγμή που ο νέος έχει την τάση να μεγενθύνει τα πάντα, τόσο τον έρωτα και τον ενθουσιασμό όσο και το θυμό και την απογοήτευση. Έτσι, ο έφηβος που απογοητεύεται ερωτικά, δεν βρίσκει νόημα στη ζωή του, στέκεται «άδειος» και μελαγχολικός θεωρώντας πως πλέον τίποτα γι’ αυτόν δεν έχει ουσία. Τα συναισθήματά του είναι εξαιρετικά έντονα κι η ευτυχία που νιώθει όταν το πρόσωπο που τον ενδιαφέρει του ανταποδίδει έστω και λίγη προσοχή, μπορεί να μετατραπεί σε απέραντη δυστυχία και απόγνωση όταν η ανταπόδοση αυτή τελικά δεν έρχεται. Και οι γονείς; Μπορεί να κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι και να ψιθυρίζουν «ερωτική απογοήτευση είναι, θα περάσει...», όμως αυτή η αντιμετώπιση δεν ταιριάζει καθόλου σε ένα τόσο οδυνηρό συναίσθημα. Κι αυτό επιβεβαιώνεται από τις τελευταίες εκτιμήσει που λένε πως η ερωτική απογοήτευση είναι ένας από τους πιο συχνούς λόγους που οδηγούν σε απόπειρες αυτοκτονίας εφήβων και νεαρών ενηλίκων, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι, μετά από έντονες απογοητεύσεις, παρουσιάζονται ψυχικές διαταραχές, με κυρίαρχες την κατάθλιψη και τη χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών.
Γι’ αυτό ακριβώς ο γονιός πρέπει να στέκεται δίπλα στο έφηβο παιδί του και να αφουγκράζεται τα συναισθήματά του ανακουφίζοντάς το από το ψυχικό φορτίο που κουβαλά. Αυτή η ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ τους δημιουργεί στον έφηβο ένα βαθύ αίσθημα ασφάλειας, η ερωτική απογοήτευση «περνά», κι εκείνος σύντομα επενδύει σε ένα νέο ερωτικό πρότυπο.
via
Ο εφηβικός ερωτισμός αφυπνίζεται και, ντυμένος πάντα με την υπερβολή της ηλικίας, αποτελεί το ασφαλέστερο καταφύγιο για τον έφηβο. Μέσα από τις ορμονικές και σωματικές αλλαγές αυτής της περιόδου, το παιδί βιώνει μια αυξημένη ψυχολογική ευαισθησία, σωματική αισθητικότητα αλλά και σεξουαλική «ενεργοποίηση». Κι έτσι ζητά να εκφραστεί συναισθηματικά μέσα από την ερωτική επαφή και φαντασιωσικά μέσα από τον αυτοερωτισμό του. Οι πρώτες του ερωτικές προσεγγίσεις, δε, είναι συχνά αδέξιες, καθώς ο έφηβος άνδρας μπορεί να είναι επιθετικός ή υπερβολικά ιπποτικός, να αναζητά κατευθείαν τη σεξουαλική εμπειρία ή αντίθετα, να αφήνει το ρομαντισμό του να τον φρενάρει. Από την άλλη, η έφηβη γυναίκα ενώ αρχικά δείχνει ενδιαφέρον για τα αγόρια της ηλικίας της, στη συνέχεια στρέφεται σε μεγαλύτερα, τα οποία στα μάτια της μοιάζουν πιο ώριμα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το παιδί που στην εφηβεία του βιώνει την ερωτική έλξη και την εξιδανίκευση του ερωτικού του προτύπου, βρίσκει σε αυτές μία διέξοδο στην τρικυμία της ηλικίας του και ζει τα αισθήματα αυτά πιο έντονα από ποτέ.
Η κυκλοθυμία, όμως, που κυριαρχεί σ’ αυτή την περίοδο της ζωής του, κάνει συχνά την εμφάνισή της κι εκφράζεται έντονα μέσω της εφηβικής ερωτικής απογοήτευσης που βιώνεται οδυνηρά, ειδικά από τη στιγμή που ο νέος έχει την τάση να μεγενθύνει τα πάντα, τόσο τον έρωτα και τον ενθουσιασμό όσο και το θυμό και την απογοήτευση. Έτσι, ο έφηβος που απογοητεύεται ερωτικά, δεν βρίσκει νόημα στη ζωή του, στέκεται «άδειος» και μελαγχολικός θεωρώντας πως πλέον τίποτα γι’ αυτόν δεν έχει ουσία. Τα συναισθήματά του είναι εξαιρετικά έντονα κι η ευτυχία που νιώθει όταν το πρόσωπο που τον ενδιαφέρει του ανταποδίδει έστω και λίγη προσοχή, μπορεί να μετατραπεί σε απέραντη δυστυχία και απόγνωση όταν η ανταπόδοση αυτή τελικά δεν έρχεται. Και οι γονείς; Μπορεί να κουνούν συγκαταβατικά το κεφάλι και να ψιθυρίζουν «ερωτική απογοήτευση είναι, θα περάσει...», όμως αυτή η αντιμετώπιση δεν ταιριάζει καθόλου σε ένα τόσο οδυνηρό συναίσθημα. Κι αυτό επιβεβαιώνεται από τις τελευταίες εκτιμήσει που λένε πως η ερωτική απογοήτευση είναι ένας από τους πιο συχνούς λόγους που οδηγούν σε απόπειρες αυτοκτονίας εφήβων και νεαρών ενηλίκων, ενώ έχει παρατηρηθεί ότι, μετά από έντονες απογοητεύσεις, παρουσιάζονται ψυχικές διαταραχές, με κυρίαρχες την κατάθλιψη και τη χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών.
Γι’ αυτό ακριβώς ο γονιός πρέπει να στέκεται δίπλα στο έφηβο παιδί του και να αφουγκράζεται τα συναισθήματά του ανακουφίζοντάς το από το ψυχικό φορτίο που κουβαλά. Αυτή η ανοιχτή επικοινωνία μεταξύ τους δημιουργεί στον έφηβο ένα βαθύ αίσθημα ασφάλειας, η ερωτική απογοήτευση «περνά», κι εκείνος σύντομα επενδύει σε ένα νέο ερωτικό πρότυπο.
via