Γράφει ο Κωνσταντίνος Καλέσης
Άνω Πορρόια Σερρών
Τι να πρωτοπεί κανείς γι αυτόν τον
μαγικό τόπο. Ένα πραγματικό διαμάντι. Σκαρφαλωμένο στους πρόποδες του
όρους Μπέλες, αγναντεύει την μοναδική λίμνη Κερκίνη. Σε ύψος 385 μέτρων
και με εύκολη πρόσβαση οι 1000 και πλέον μόνιμοι κάτοικοι του, εγγυώνται
στους επισκέπτες μια ταξιδιωτική εμπειρία μοναδικού επιπέδου. Η
γραφικότητα του χωριού μοναδική. Το αισθησιακό πλατανόδασος σου
δημιουργεί έντονα συναισθήματα, σε προκαλεί να ερευνήσεις κάθε σπιθαμή
αυτού του πανέμορφου Μακεδονίτικου οικισμού.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το μωσαικό
των διαφορετικών τοπικών πληθυσμών οι οποίοι εγκαταστάθηκαν τον 19ο
αιώνα στην περιοχή από το Μέτσοβο, την Σαμαρίνα το Νυμφαίο και άλλα
σημεία της χώρας. Πόντιοι και Μικρασιάτες συμπλήρωσαν τον δημιουργικό
αυτό κοινωνικό ιστό. Αυτή η ιδιαιτερότητα, δημιούργησε μια
πολυπολιτισμικότητα η οποία έδρασε ευεργετικά στους κατοίκους.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα όταν το 1935 και την εποχή που ακόμα μεγάλα
αστικά κέντρα δεν είχαν αξιοποιήσει τα πλεονεκτήματα του ηλεκτρισμού, το
χωριό ηλεκτροφωτίστηκε από αυτόνομη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού
ρεύματος. Εξίσου σημαντική όμως είναι και η ιστορία του Δημήτρη Ίτσιου ο
οποίος ήταν επικεφαλής της αντίστασης στο πολυβολείο, Π8 στην
ομορφοπλαγιά του Μπέλες πάνω από το χωριό. Ο έφεδρος λοχίας μαζί με 5
φαντάρους εξουδετέρωσαν 230 γερμανούς στρατιώτες, ώσπου στο τέλος ο
Ίτσιος μένοντας τελευταίος, εκτελέστηκε από τον γερμανό διοικητή. Ήταν
όντας ένας από τους πρώτους ήρωες της εποχής του.
Εκπληκτικής αισθητικής αποτελεί και η
τριών επιπέδων πλατεία του χωριού. Η πασίγνωστη αυτή πλατεία, αποτελεί
το σύγχρονο κέντρο του οικισμού, όπου θα συναντήσουμε καταστήματα
εστίασης και εμπορικά καταστήματα, το δημοτικό αναψυκτήριο και παιδικές
χαρές. Η εμπειρία του να απολαύσεις το καφέ σου στη πλατεία αυτή
πραγματικά είναι ανεπανάληπτη. Οδηγώντας βορειότερα προς την εκκλησία
του Αγ. Γεωργίου συναντάμε ταβέρνες όπου ο επισκέπτης βρισκόμενος
ανάμεσα στα πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά, θα γευτεί τις ντόπιες
λιχουδιές, με τα βουβαλίσια προϊόντα να ξεχωρίζουν.
Οι κάτοικοι των Άνω Πορροίων
ασχολήθηκαν με την καλλιέργεια κυρίως του καπνού, αλλά και με τη
κτηνοτροφία. Ο τουρισμός σίγουρα αποτελεί ένα παράγοντα εσόδων για τη
τοπική κοινωνία, αφού το χωριό είναι από τα πιο όμορφα της Μακεδονίας.
Εκατοντάδες επισκέπτες συμμετέχουν στο
έθιμο των γουρουνοσφάγειων στις 26 Δεκεμβρίου όπου το φαγητό το ποτό
και η μουσική δεν αφήνουν πολλά ‘’περιθώρια’’. Πόλο έλξης αποτελεί και
το πανηγύρι της Παναγίας στις 15 Αυγούστου, με δεκάδες εκδηλώσεις να
κρατούν έντονο το ενδιαφέρον όλων.
Η ονομασία Πορρόια (Πορρόι) φαίνεται
ότι προϋπήρχε της εγκατάστασης των νέων αποίκων στην περιοχή. Πιθανώς ο
νέος οικισμός να ονομάστηκε Άνω Πορρόια θέλοντας να ξεχωρίσει από τον
προϋπάρχοντα προς την πεδιάδα οικισμό. Μια άλλη θεωρία μας οδηγεί στον
συνδυασμό των λέξεων Πόρος (πέρασμα) και ροιά (ροή), συνδυαζόμενη με τα
άφθονα ρέοντα νερά από τις πηγές του βουνού που τα διασχίζουν.
Τα Άνω Πορρόια δικαίως αποκαλούνται το
διαμάντι του Μπέλες. Η αμφιθεατρική του ανάπτυξη με θέα που μαγεύει, ο
ήλιος που το λούζει όλη την ημέρα, τα γάργαρα νερά, τα πλατάνια, και η
αίσθηση ελευθερίας αποτελούν το διαβατήριο για μια αξέχαστη διαμονή.