Η συγγραφέας Σοφία Δημοπούλου γράφει την ιστορία της ζωγράφου Σοφίας Λασκαρίδου, που ενέπνευσε το νέο της μυθιστόρημα «Πώς υφαίνεται ο χρόνος». Όλα ξεκίνησαν μια Δευτέρα πρωί , κάποια χρόνια πίσω, όταν προσπαθούσα να λύσω έναν γρίφο που αφορούσε την αποκατάσταση ενός παλιού, σχεδόν ετοιμόρροπου, σπιτιού . Ήταν η πρώτη φορά που ως μηχανικός καταπιανόμουν με κάτι τέτοιο και ομολογώ πως για μένα ήταν μια πρόκληση. Αναζητώντας εναγωνίως αντίστοιχες μελέτες συναδέλφων, έπεσα επάνω στη «Συγκριτική μελέτη 3 διατηρητέων κτιρίων στην Καλλιθέα Αττικής » της αξιότιμης Εύας Βαρουτά-Φλώρου, η οποία ως Αρχιτέκτων μηχανικός είχε κάνει τη μελέτη αποκατάστασης των αντίστοιχων κτιρίων. Ένα από αυτά, ήταν η νεοκλασική οικία του Λάσκαρη Λασκαρίδη , έργο του Τσίλλερ το 1887 . Ήταν σαν να άστραψε ένα φως μέσα μου. Όχι γιατί βρήκα λύση στο πρόβλημά μου· τίποτα πια δεν φάνταζε αρκετό για να επαναφέρει τη σκέψη μου στο ...
Στείλε εδώ ότι θέλεις να δημοσιεύσεις ή θα έβρισκες ενδιαφέρον...xeniakalesi@yahoo.gr