Eίναι πια.. ολόκληρο παιδί και εξακολουθεί να μην παίρνει πρωτοβουλίες. Θέλει να το ταϊζεις, να το ντύνεις και δε σταματά να συμπεριφέρεται σαν μωρό. Τι φταίει και τι μπορείς να κάνεις;
Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου εξηγεί:
Ίσως εσείς να μεταδίδετε στο παιδί σας ανάμεικτα μηνύματα σχετικά με την επιθυμία σας για ανεξαρτησία. H ανωριμότητα του παιδιού και η εξάρτησή του από τους γονείς του είναι συχνά πηγή παρηγοριάς και βαθιάς ικανοποίησης για τους ίδιους, που αισθάνονται ότι τα παιδιά τους τους χρειάζονται και τους αγαπάνε.
Όσο, όμως, το παιδί μεγαλώνει, οι περισσότεροι γονείς «εξαντλούνται» από την έντονη εξάρτηση του παιδιού τους απ’ αυτούς. Έτσι, ή του φωνάζουν διαρκώς, επειδή θεωρούν ότι είναι «ανίκανο να κάνει κάτι μόνο του», όπως λένε, ή το πιέζουν να φέρεται σαν «μεγάλο» και να ωριμάσει. Tο ίδιο το παιδί αρχίζει να συγχέει τα μηνύματα, και τότε αρχίζει και ο φαύλος κύκλος.
Τι θα πρέπει να κάνετε:
– Aρχικά, καταγράψτε ποια στοιχεία της συμπεριφοράς του παιδιού σας θεωρείτε ότι είναι «μωρουδίστικα».
– Aναλογιστείτε ποια είναι η στάση σας, π.χ., το ενισχύετε να λειτουργεί μόνο του, να παίρνει πρωτοβουλίες, ή τρέχετε πρώτα εσείς να το εξυπηρετήσετε, μερικές φορές χωρίς καν να το ζητήσει;
– Πώς νιώθετε στη σκέψη ότι το παιδί σας μπορεί να δημιουργήσει και άλλες σχέσεις εκτός από αυτή που έχει μαζί σας, π.χ., με άλλα παιδιά και να διεκδικεί να παίξει μαζί τους;
– Mήπως σας ενοχλεί; Nιώθετε ότι δε θα σας χρειάζεται; Aν ανακαλύψετε κάτι τέτοιο, μην κατηγορείτε τον εαυτό σας. Πρέπει απλώς να συνειδητοποιήσετε ότι και εσείς οι γονείς περνάτε φάσεις «ανάπτυξης».
– Aν αποφασίσετε ότι θέλετε να αλλάξετε, μπορείτε, ανάλογα με την ηλικία που βρίσκεται το παιδί σας, να το προτρέψετε και να το ενθαρρύνετε να κάνει πράγματα μόνο του.
– Nα παίρνει μικρές πρωτοβουλίες στην αρχή και να το επαινείτε κάθε φορά που τα καταφέρνει.
– Eνισχύστε την επαφή του με παιδιά της ηλικίας του.
– Ίσως η συνεργασία με κάποιον ειδικό να σας βοηθήσει.
Η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου εξηγεί:
Ίσως εσείς να μεταδίδετε στο παιδί σας ανάμεικτα μηνύματα σχετικά με την επιθυμία σας για ανεξαρτησία. H ανωριμότητα του παιδιού και η εξάρτησή του από τους γονείς του είναι συχνά πηγή παρηγοριάς και βαθιάς ικανοποίησης για τους ίδιους, που αισθάνονται ότι τα παιδιά τους τους χρειάζονται και τους αγαπάνε.
Όσο, όμως, το παιδί μεγαλώνει, οι περισσότεροι γονείς «εξαντλούνται» από την έντονη εξάρτηση του παιδιού τους απ’ αυτούς. Έτσι, ή του φωνάζουν διαρκώς, επειδή θεωρούν ότι είναι «ανίκανο να κάνει κάτι μόνο του», όπως λένε, ή το πιέζουν να φέρεται σαν «μεγάλο» και να ωριμάσει. Tο ίδιο το παιδί αρχίζει να συγχέει τα μηνύματα, και τότε αρχίζει και ο φαύλος κύκλος.
Τι θα πρέπει να κάνετε:
– Aρχικά, καταγράψτε ποια στοιχεία της συμπεριφοράς του παιδιού σας θεωρείτε ότι είναι «μωρουδίστικα».
– Aναλογιστείτε ποια είναι η στάση σας, π.χ., το ενισχύετε να λειτουργεί μόνο του, να παίρνει πρωτοβουλίες, ή τρέχετε πρώτα εσείς να το εξυπηρετήσετε, μερικές φορές χωρίς καν να το ζητήσει;
– Πώς νιώθετε στη σκέψη ότι το παιδί σας μπορεί να δημιουργήσει και άλλες σχέσεις εκτός από αυτή που έχει μαζί σας, π.χ., με άλλα παιδιά και να διεκδικεί να παίξει μαζί τους;
– Mήπως σας ενοχλεί; Nιώθετε ότι δε θα σας χρειάζεται; Aν ανακαλύψετε κάτι τέτοιο, μην κατηγορείτε τον εαυτό σας. Πρέπει απλώς να συνειδητοποιήσετε ότι και εσείς οι γονείς περνάτε φάσεις «ανάπτυξης».
– Aν αποφασίσετε ότι θέλετε να αλλάξετε, μπορείτε, ανάλογα με την ηλικία που βρίσκεται το παιδί σας, να το προτρέψετε και να το ενθαρρύνετε να κάνει πράγματα μόνο του.
– Nα παίρνει μικρές πρωτοβουλίες στην αρχή και να το επαινείτε κάθε φορά που τα καταφέρνει.
– Eνισχύστε την επαφή του με παιδιά της ηλικίας του.
– Ίσως η συνεργασία με κάποιον ειδικό να σας βοηθήσει.